HOF VAN HEDEN

HOF VAN HEDEN

Toen wij die tuin waren, dat
spelen in het hoge gras, de wind
door de bomen, toen wij nog
niet werden geplukt.

Toen alles nog moest, nog op
de lippen lag, in overpeinzing
een gedachte omvatte.

Toen je nog niet wist wie je
worden zou. Er was zoveel ik
voorradig, elke keuze leek
de beste, maar niemand
wist welke.

Dat je moest schuilen in de
regen en April deed wat het wilde.
Allemaal voor jou, dat besefte
je pas later toen het begon
en voorbij ging.

Toen het uitzicht nog geen
bedoeling, niet naar namen
zocht, weerstand bood
aan ruimte en tijd.

Toen je er verbleef en je
verbaaste over wat allemaal
nog kon, maar nooit zou –

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
zondag 1 april 2018, 1^e Paasdag