HET ZOU

HET ZOU

Vandaag zou een dag als volgt – de spullen ongeordend
omdat het er niet toe deed, langzaam opstaan, niets meer
hoeven dan te kijken, te beschouwen, te beseffen,
te overdenken – het daarbij te laten.

Niets wilde de morgen – daar lag alles zoals het lag.
In het vroege licht de belofte aan weinig. We luisterden
naar onszelf, maar vanzelfsprekend alsof wij elkaar
ooit eens zouden gaan begrijpen.

In de lucht vol wolken de passerende stilte. Zolang
er niets gebeurde, was er niets aan de hand – schaarse
schaduwen over het natte gras. Het had geregend
weliswaar, maar in de voorbije nacht –

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
vrijdag 19 januari 2018