HACKER

HACKER

Iemand ontfultselde mij, ik ging gebukt onder andermans
zaken. Of men deze in orde wilde maken. Niemand die ik hierin
nog kende. Ik verloor mijn uiteindelijke naam en wie mij
hierin kende leek vergeten.

Het begon te regenen en het hield niet meer op. Wat ik

ook met het leven probeerde, het eindigde in plassen en natte
stegen. In geen velden of wegen liet zich jou bekennen, de
grijpgrage vreemdeling die fout zijn spelling hanteerde.

Moest ik mijzelf verleren in een andere gedaante, de buien
waren opgeklaard en jij met de noorderzon vertrokken. Jij liet
mij hard geschrokken beelden na van ongeloof en verwijten.
Hoe moest ik je kwijt nu ik je niet meer wilde?

Door de achterdeur ging je. Ondanks dat houd ik
stand en ga nu je gangen nauwgezet na. De deur niet
langer open, zelfs niet op een kier –

Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  woensdag 9 augustus 2017