ABUIS

ABUIS

Duindagboekgedicht 73
Uitgewerkte Smartphone opname

Toen voltrok het zich aan je. Iedereen keek op, ieder
vergiste zich. De zwaluwen zwierven rond, je bevatte
niet wat ze aanrichtten. Hier wuifde de dag, nestelde
zij zich onder mijn huid, bood luwte. Het duin
trefzeker van overtuiging.

Wat ik waarneem, ontwijkt, herbergt zich in de
ondoordringbare struiken. De schaduwen gaan teloor
in het geleidelijk verdwijnen. Hoe zomers ook, je was
al doods voor ik je ooit zou begrijpen. Nooit ging
je eerder zo aan mij voorbij.

Het grijpt bij de strot, mijn adem stokt in het witte
snikken van de hitte. Een onverhoeds voorval, een
toevallige vlinder. Het vaste ritueel behelst deze
weidse ruimte, de schizofrene wereld van een
hopeloos verwarrende vocabulaire –

Elbert Gonggrijp,  PWN duinen Bergen aan zee, dinsdag 4 juli 2017
Foto's Elbert Gonggrijp,  PWN duinen Bergen aan Zee,  04-07-17