Thursday, December 27, 2012

Frictie

David Sylvian “ Victim of stars “

Het herkennen achteraf. Het
is het moment dat wij onszelf
verleggen.

Het onbehoedzaam denken.
Tussen mazen glippend wil
besef namen geven.

Niets kan. Wanneer ik mijn
hand gebruik tot het schrijven
blijkt alles even onwaar.

Nooit iets hetzelfde te weten.
Achter noch voorwaarts. Als ik
stilsta ben ik nergens.

De ruimte zeeƫn van tijd.

27 december 2012

Approaching silence

David Sylvian “ Approaching silence “,
Meester Eckhart “ Eeuwigheid en stilte “


Als ik mij ervan overtuig
kan elke stilte voor eeuwig
zijn.

Hoe wit wil dit heten. Het
is schril en bruist van leegte.
Wie het ontcijfert heeft de
ziel aangeraakt.

Een innerlijk wachten. Vage
geruchten raken aan de
kantlijn van mijn dromen.
Ik keer altijd terug.

Verdiept in vrede. Waar ik
ophoud zijn geen grenzen. Ik
ga voorbij elk oponthoud.

Hier, waar ik mijn oren
luisteren naar zoveel
onbeduidende vragen…


23 december 2012


Monday, December 24, 2012

Dit uitzicht

Opdracht Schrijvenswaard
Muziek Mick Karn, “ Tooth mother “


Inzicht niet verkregen zoekt zich
naar een beter weten. Ik lees
het af van je gezicht.

Open en tevreden. Liefde kent
geen harde woorden. Zij worden
bijkans opgelegd.

Echte vrienden later bekennen wij
elkaar. Samen te staren naar een
twijfelende hemel.

Beiden. Zal ik gaan of zal ik blijven?
In ieder geval kan het mij ter wille
zijn.

Steevast vooruit. Weer nieuwsgierig
naar mijn nieuwste schreden. Ik heb
de tijd mijn grenzen te overschrijden.

De horizon een onvoorspelbaar
fenomeen voor wie nog verder durft
te kijken.

Ik maak plaats voor haar eventuele
ervaring: een toegeƫigende, hier in
dit onbeperkte uitzicht.


17 december 2012

Niet anders



Ik vind mijn vaste vorm in later – huid
door lengend licht betast. Ik weet mij
niets te vrezen. Tijd door nu bedacht
kent een immer betere toekomst.

Waar zal ik de morgen laten? In elk
opzicht schuift mijn denken aan – positief.
Ik zal blijven waar ik zit – per omgaande.
Een geluk die vriendschap overbrugt.

Voor later. Wie mij toelacht is mij nader.
De dagen rijp voor inzicht. Ik kom tot
mijn plek en wacht opnieuw de vreugde
van wat wij ons ervaren.

Verenigd, hoopvol, tot het bewuste van
ons zoekend evenwicht. Een vast geloof
dat wij ons vinden in wie wij zijn en
ooit nog waren, nu, hier.

Niet anders.


17 december 2012

Gnossiennes

Thema Gedichtendag 2012, " Muziek "
Muziek Erik Satie


Ik ben een huis gebouwd op
stilte. Wie mij bewoont leeft
de lege ruimte.

Wie met mij meeloopt wijkt
van het rechte pad. Wat ik toon
duurt lange noten.

Laat mij horen wie ik vergat.
Dieper dan dat kan ik niet
beginnen.

Dit wordt een tergend langzaam
vergeten. Een levensgroot
zwijgen.

Sta ik op, word ik wakker met mijn
laatste uren, in alles weer even
onhandig.

Het oude genoegen aan vroeger
zolang ik weet waar ik ben
gebleven. Luisterend.

Aanwezig.


20 december 2012